පැහැසර මදාරා නෑ පිපුණේ ඇසළ මහේ
චන්නයි කණ්ඨකයි ගොළු වූ අනෝමා ඉවුරු කොනේ
පැහැයෙන් රුවින් අග වූවත් සිදුහත්ගෙ ලොවේ
ප්රේමය ගියා මහ රෑ සුදු අස්වයෙකු පිටේ....
අදටත් හඬනවා සිහිවෙද්දී ලේන කුලේ
ආ මං අතරමං නොකර සසරම පුරුදු ලෙසේ
නිම විය ප්රේමයක් යළි කිසිදා දකිනු නැතී....
උපුල් වික්රමසිංහ
