- ලාංකේය දෙමළ සිනමා ඉතිහාසය පොතක් ලෙස පළ කරන්න සිතුවේ ඇයි?
මුලින්ම, එය සම්පූර්ණයෙන් කොතැනක හෝ සටහන් වී නොතිබීම නිසා. ලංකාවේ දෙමළ සිනමාව දෙමළ භාෂාවෙන්වත් සම්පූර්ණයෙන් සටහන්වී නැහැ. මෙම කෘතිය දෙමළ හා සිංහල භාෂා ද්විත්වයෙන්ම පළවීමට නියමිතයි. 1967දී පටන් ගත්ත දෙමළ සිනමාව කළුජූලිය දක්වා පොතක් ලෙස සටහන් කරන්නෙ චිත්‍රපට විචාරක තම්බයියා දේවදාස්. ඊට අමතරව විවිධ මාධ්‍යවේදීන්, විචාරකයින් පුවත්පත්, සඟරා ආදිය හරහා දෙමළ සිනමාව ගැන ලිපි පළ කර තිබෙනවා. ඒත් 83 කළුජූලිය ආරම්භයේ සිට 2009 වන තුරු බිහිවුණු බොහෝ සිනමා ව්‍යායාමයන් ඒ ගින්න සමඟම මැකී ගියා. ඒ ගැන සටහන් වු දේ අවමයි. ඒ දැවී ගිය ගින්නේ ඉතුරු-බිතුරු තිබෙනවා වගේම, ඒ තිබුණු සිනාමාවේ කොටස් තවමත් ඉතිරිව ති‍ෙයනවා. එසේ ඉතිරි වූ පුද්ගලයන්ගේ සිතේ යම් කොනක, පැවතුණු සිනමා සිතුවිළි නැතිනම් මතක ගබඩා වෙලා තියෙනවා. එමෙන්ම 2009න් පසු බිහි වූ සිනමා ව්‍යායාමයන් ගැනත්, ඒ සඳහා මැදිහත් වූ පුද්ගලයන් තුළ තියෙනවා. මමඋත්සහා කළේ මේ කොටස් කිහිපයම එකට එකතු කරන්න. හරියටම කිව්වොත් තම්බයියා දේවදාස් වගේම, අවම විචාරක පිරිස සටහන් කළ තොරතුරු සඳහා තවත් තොරතුරු එක් කර ගනිමින්, නව තොරතුරු සොයායමින් ඔවුන් තැබූ පියවරෙන් තවත් පියවරක් ඉදිරියට තබන්න.
- ඉතිහාසය ලිවීම භාරදූර වගකීමක්. ඒ කාර්යය ඔබ සිදු කළේ කොහොමද?
සිනමා ඉතිහාසය තුළත් අන්තර්ගතවෙලා තිබුණේ මිනිස් ඉතිහාසය. ඇත්තෙන්ම එය කොතැනක හෝ සටහන්වීම වැදගත්. ඒ මිනිස් ඉතිහාසය සිනමාවේ සටහන් වෙනවා වගේම ඒ සිනමාව ගැන ලියැවුණු කෘතියක එය සටහන්ව තිබීමත් වැදගත්. මේ සිනමා ඉතිහාසය මම ලිව්වේ ඒ ඉතිහාසයේ සිනමාවේ නියැලුණු පිරිසගෙන් ගත් තොරතුරු මගින්. මා කිසිවක් අලුතින් ලියා නෑ. ඔවුන්ගේ සිතේ පරිස්සමට තබා සිටි මතක, මා කළේ සටහන් කිරීම පමණයි. මට කළ හැකිව තිබුණෙත් එපමණයි. ඒත් මා අතින් වුවත් යම් යම් තොරතුරු නොලියවී තිබෙන්න පුළුවන්. මා කළේ මට හැකි උපරිමයෙන් තොරතුරු එකතු කිරීම හා වාචික දත්ත සටහන් කර තැබීම පමණයි. මා අතින් මඟහැරුණු තවත් කරුණු අනිවාර්යයෙන් තිබෙනවා.
මෙම කෘතියේ 1967දී ආරම්භ වූ දෙමළ සිනමාවේ සිට 1983 කළුජූලිය දක්වා වර්ධනයවීම පිළිබඳ සටහන් වී තිබෙනවා. හැමෝම දන්නවා වගේ 1983න් පසුව දෙමළ සිනමා කර්මාන්තය කඩා වැටුණා. ඒත් එක් අන්තයකින් එය නැවත නැගිටීම බොහෝ දෙනෙක් දන්නෙ නැහැ. මට අවශ්‍ය වුණා ඒ නැගිටීම, ඒ සිනමා ජීවිතය ගැන කියන්න. ඒ පිළිබඳවත් මෙහි ඇතුළත්. බොහෝ දෙනෙක්ට එලෙස සිදුවූවායයි සිතීමටත් නොහැකි, ඇත්තෙන්ම 2009 වර්ෂයේදීත් හුස්ම ගත්ත සිනමාව ගැන හැමෝටම කියන්න. සිදු වූ මහා විනාශයෙන් පසුව නොනැවතුණු සිනාමාවේ ගමන් මඟ ගැන කියන්න. ඇත්තෙන්ම ඉතිහාසය ලිවීම භාරදූරකාර්යයක්. ඒ භාරදූරකාර්යයේ කොටසක්වීම මට සතුටක්.
- සිනමාව යන පොදු විෂය තුළ, ලාංකේය දෙමළ සිනමාව යනුවෙන් විශේෂිත නාමකරණයක් දෙන්නෙ ඇයි?
දෙමළ සිනමාව අපිට විතරක් අයිති නෑ. ලෝකයේම දෙමළ භාෂා චිත්‍රපට නිර්මාණය වෙනවා. මේ කෘතියේ තිබෙන්නේ ඒ පුළුල් සිනමා අවකාශයට එකතුවන ලාංකේය ආඛ්‍යානය ගැන. ලෝක සිනමාව තුළ විවිධ භාෂා ඇතුළත් වෙනවා. එය හුදෙක් භාෂාවට එහා ගිය සංඥා හා සංකේත අන්තර්ගත සංස්කෘතික ප්‍රවේශයන් ලෙසත් වෙන් වෙනවා. ඒ කොහොම වුණත් සිනමාව වෙන් කිරීම එතරම් සාධාරණ නැහැ කියලයි මට හිතෙන්නෙ. ඒත් සරල ලෙස වෙන්කරන්න පුළුවන් එක් ටූල් එකක් තමයි භාෂාව. ඉතින් ඒ විදිහට සිනමාව කියන පොදුවිෂය දෙමළ සිනමාව නැතිනම් දෙමළ භාෂා සිනමාව ලෙස වර්ග වෙනවා. මේ කෘතියේ සටහන් වී තිබෙන ලංකාවේ බිහි වූ සහ ලාංකිකයින් විසින් නිර්මාණය කළ දෙමළ භාෂිත සිනමාව පිළිබඳවයි. ඒ නිසා ඒ නාමකරණය දෙනවා.
- මෙම කෘතිය පාඨකයාට වැදගත්වන තැන කොතැනද?
මාගේ දැනුම අනුව නම්, සම්පූර්ණ කෘතියම පාඨකයාට වැදගත්. මොකද, ලංකාවේ දෙමළ චිත්‍රපට බිහිවෙනවාද කියලවත් නොදන්නා පිරිස වැඩියි. ලංකාවේ දෙමළ සමාජය පවා ඒ ගැන දන්නේ අවම වශයෙන්.
මෙහි සටහන් වෙනවා එදා සිට සෑම ජනවර්ගයක්ම එක්ව ගොඩනැගූ සිනමා ඉතිහාසයක් ගැන. 1967 සිට 2018 මාර්තු27 වන දින තිරගත වූ “කෝමාළිකිංග්ස්” වෘතාන්ත චිත්‍රපටය දක්වා වාලාකුළුවලින් නොපෙනී තිබෙන ලාංකිකයන්ගේම සිනමා උත්සාහයන් ගැන. ඒ වගේම දවා අළු කළ ඉතිහාසයේ ඉතිරි කොටස් ගැන හා ඉතිරි නොවූ කොටස් ගැන. මිනිසත්කම ගැන සිනමා කාචයේ සේම තිරපිටපත ලිවීමට භාවිත කළ පෑනෙහි සටහන්වීම ගැන.
ඒ වගේම විවිධ කාල පරිච්චේදයන්හි සිනමාවේ නියැළුණු චරිත මේ පොත ඇතුළේ කතා කරනවා. විටෙක අධික වූ සතුටකිනුත් තවත් විටෙක ඒ මතකයන් පවසද්දී දරාගත නොහැකි වේදනාවකින්. ඒ අත්දැකීම් මේ කෘතියෙහි සටහන්වෙලා තිබෙනවා. ඒ වගේම වර්තමානයේ සිනමා ව්‍යායාමයන් ගැනත් සඳහන් වෙනවා. ලංකාවේ දෙමළ සිනමා ඉතිහාසය සොයායන්නෙකුට මෙම කෘතිය පාර කියන්නක් වෙයි.
- ඔබ සාහිත්‍ය කෘති පරිවර්තිකාවක් වශයෙන් කරන මැදිහත්වීම පැහැදිලි කරමුද?
මට හැකි දේ එපමණයි. එලෙස මට මෙතෙක් කළ හැකිව තිබුණේ ඉප්පඩිඔරුකාලම් කෘතිය මතක වන්නිය ලෙස ඉතිහාසගත කිරීමටත්, තාරා මගේ දෙව්දුව නවකතාව තාරා ශාමලී කුමාරස්සාමි ලෙස ඉතිහාසයට එකතු කිරීමටත් පමණයි. මේ දවස්වල ඌළික්කාලම් නවකතාව සිංහලට පරිවර්තනය කරමින් ඉන්නවා සහ දෙමළ භාෂාවෙන් ලියවුණු කවි ප්‍රමාණයකුත් සිංහල බසට පරිවර්තනය කරමින් ඉන්නවා. ඉදිරියේදී එය කෘති දෙකක් ලෙස එළි දැක්වීමට බලාපොරොත්තු වෙනවා..
මා එයින් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ හුදෙක් අදහස් හුවමාරුවකට එහා ගිය සුළු හෝ ආකල්පමය සමාජ දියුණුවක්. එය සිදුවේදැයි මම දන්නෙ නැහැ. ඒත් ඒ දේ වෙනුවෙන් මම උත්සාහ කරනවා. මට හැකිදේ මම කරනවා.
සටහන. ගගන් වර්ණජිත්
රැස පුවත්පත
