"එඬේරුන්ගේ නමස්කාරය" ( The Adoration of the Shepherds ) යනු ඉතාලි චිත්‍ර ශිල්පියෙකු වන මයිකල්ඇන්ජලෝ මෙරිසි හෙවත් Caravaggio ලෙසින් ප්‍රකට සිත්තරා විසින් විසින් කැන්වස් මත පින්තාරු කරන ලද තෙල් සායම් සිතුවමකි.,. එය කපුචින් ෆ්‍රැන්සිස්කන්වරුන් ගේ ඉල්ලීමෙන් කළ නිර්මාණයක් වූ අතර, චිත්‍ර ශිල්පියාගේ මරණයට වසරකට පෙර 1609 දී සැන්ටා මරියා ඩෙග්ලි ඇන්ජලි දේවස්ථානය සඳහා පින්තාරු කරන ලදී. එය දැන් මෙසිනා හි Interdisciplinary Regional Museum හි ප්‍රදර්ශනය කෙරේ.

1609 දී Caravaggio විසින් The Adoration of the Shepherds චිත්‍ර කරන අවස්ථාව වන විට, ඔහුගේ සිතුවම්වල විෂයයන් වඩාත් අධ්‍යාත්මික ප්‍රකාශනයක් ලබා ගෙන තිබුණි.

ඔහුගේ සිතුවමෙහි රූප විශාල හිස් පසුබිම්වලට ප්‍රතිපක්ෂව හුදකලා විය. මෙය අලංකාර පසුබිම් භාවිතා කිරීමේ පුනරුදයේ තාක්ෂණයට වඩා වෙනස් විය. කැරවාජියෝගේ ගාඨ යථාර්ථවාදයට ඇලුම් කළ ආගමික අනුග්‍රාහකයන් සහ විචාරකයන් කිහිප දෙනා අතර කපුචින්වරු ද වූහ.

බොහෝ දෙනෙක් Caravaggio ගේ ආගමික සිතුවම් වෙත ප්‍රවේශය විවේචනය කළ අතර සාමාන්‍ය ගොවීන් ලෙස බයිබලානුකුල චරිත නිරූපණය කිරීම “අශිෂ්ඨ” ලෙස හැඳින්වූහ.

දර්ශනයේ කේන්ද්‍රීය ලක්ෂ්‍යයේ මධ්‍යය මරියා ය. ඇය දීප්තිමත් රතු පැහැයෙන් වැසී ඇත.

ඇයගේ සමීපතම එඬේරුන් තිදෙනාගෙන් එක් අයෙකුගේ අත දිගේ එකම රතු පැහැති වස්ත්‍රයක් මෙන් පෙනෙන්නට ඇත. මෙය කන්‍යාව ක්‍රිස්තුස්ව අල්ලාගෙන සිටින විට ඇයව ස්පර්ශ කිරීමට ඔහු කරන ඉරියව්ව සංකේතවත් කළ හැකිය. එඬේරුන් තිදෙනාම මෙන්ම ප්‍රලය ඉරියව්වකින් හඳුනාගත් ජෝසප්ද, අලුත උපන් මේ ළදරුවා දෙස පුදුමයෙන් හා සම්පූර්ණ නමස්කාරයෙන් බලා සිටිති.

Caravaggio ගේ බැරොක් (Baroque) ශෛලීයානුගත මේ කෘතිය පුනරුදයේ පූර්වගාමීන්ට වඩා හාත්පසින්ම වෙනස් සහ විප්ලවීය වේ. , මෙම දිව්‍යමය චරිත නිරූපණය කරනු ලබන්නේ සමකාලීන යුගයේ සාමාන්‍ය මිනිසුන්ගෙන් ය. ඔවුන් සාමාන්‍ය ලෝගු සහිතව සහ පාවහන් නොමැතිව සිටිති. ගව මඩුවේ ද දේවත්වය නැත. මුළු දර්ශනයම බැබළීමට සහ දිව්‍යමය සිදුවීමක් සිදුවෙමින් පවතින බව අතිශයෝක්තියෙන් පැහැදිලි කිරීමට හා අවධාරණය කිරීමට ශුද්ධ ආලෝක ප්‍රභවයක් නොමැත. ඒ වෙනුවට, කුඩා තනි ආලෝක ප්‍රභවයක් පමණක් සහිත පසුබිම අතිශයින් අඳුරු ය.

සැබෑ සිදුවීම අතරතුර එය යථාර්ථවාදී බව විශද කරනු වස්, අවකාශය තනි ඉටිපන්දමකින් ආලෝකමත් වූ බවක් පෙනේ. බයිබලානුකුල වාර්තාවේ මරියා සහ යෝසෙප් අන්ත දුප්පත් බව අපි දනිමු. පුනරුද සම්ප්‍රදායානූකූල දිවම්‍ය බව දැක්වීම සඳහා හිසවටා වන විචිත්‍රවත් රැස් වළළු වලට වෙනස්ව, ඔවුන්ගේ රශ්මිධාරා යන්තම් පාහේ දක්නට ලැබේ. මේ රශ්මි තැවරුම හැරුණු විට, සිතුවමේ ආගමික වැදගත්කමක් පෙන්නුම් කරන එකම දෙය එඬේරුන්ගේ අල්ලාගත් දෑත් පමණි. ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ උපත ගැන පුදුම සහගත කිසිවක් නොතිබු බව Caravaggio මෙම අංගය පරිපූර්ණ ලෙස ඉදිරිපත් කරයි.

Caravaggio ගේ රචනා ද සම්භාව්‍ය නොවේ: ඔහු පුනරුද අභාෂය සහිත පරිපූර්ණ මධ්‍ය රේඛීය සංයුතියකට වඩා මනඃකල්පිත විකර්ණ රේඛා ඔස්සේ තම රූප සකසයි.

පෙරබිමෙහි මෙවලම් පෙට්ටියක් ඇත, අනුමාන වශයෙන් ඔහු වඩු කාර්මිකයෙකු වූ ජෝසෆ්ගේ විය හැකිය. මරියා සහ යෝසෙප්ගේ දරිද්‍රතාවය නැවත අවධාරණය කිරීම සඳහා දළ වශයෙන් පුලුස්සන ලද තනි රොටියක් ද තිබේ. සිතුවමේ පෙර සූදානමක් නොමැත. එය ක්‍රිස්තුන් වහන්සේගේ උපතින් පසු නිශ්චිත මොහොතක ගන්නා ලද ඡායාරූපයක් සේ පෙනේ. ශෛලීය වශයෙන්, Caravaggio විසින් chiaroscuro නමින් ප්‍රකට ශිල්පීය තාක්ෂණයක් භාවිතා කළේය. (Chiaroscuro යනු අඳුරු සහ ආලෝකය අතර වෙනසකි. පරස්පර ආලෝකයේ සහ සෙවනැල්ලේ බලපෑම.) මෙම ශිල්පීය ක්‍රමය භාවිතා කිරීමෙන් කෘතියේ නාට්‍යය අමු ලෙස පෙනෙන පරිදි සහ කාර්යයේ චිත්තවේගීය අංග විශාලනය කිරීමට ඉහළ නැංවීය. Chiaroscuro පසුබිමේ සිදුවන වෙනත් දේවල් වලට වඩා සංඛ්‍යා සහ සිදුවීම කෙරෙහි අවධානය යොමු කිරීමට නරඹන්නාට බල කරයි.

සිතුවමේ කේන්ද්‍රීය තේමාව වන්නේ නිහතමානිකමයි. කන්‍යාව බිම අසුන් ගැනීමෙන් කැරවාජියෝ අඟවන්නේ ඇය ස්වර්ගීය රැජිනක් නොව සරල තරුණ මවක් බවයි. මෙම සිතුවම බහුතරය නියෝජනය කිරීමකි.සමස්තය එනම් පොදුජනයා නියෝජනය කිරීමකි. එඬේරුන්ගේ ප්‍රතිචාරය වන්නේ ගෞරවය දැක්වීමට වඩා අගය කිරීමයි. ගැළවුම්කාරයාගේ දෙමාපියන් ලෙස මිනිසුන්ට පොදු ජනයා ලෙස ඔවුන්ගේ වටිනාකම නොවරදවාම ප්‍රකාශ කරන සන්සුන් භාවයක් සහ නිස්කලංක භාවයක් ඇත.

සමස්තයක් ලෙස ජේසු උපත ප්‍රභූත්වයට නැංවීමට එරෙහි අති ප්‍රබල ප්‍රහාරයක් ලෙස මේ සිතුවම හඳුනාගත හැකිය.

© ගාමිණී ඒකනායක