කෘතිය පිළිබඳව සංවාදයක් හෙට (03) කුරුණෑගල සමුද්‍ර සොල්දරයේදී පැවැත්වීමට නියමිතය. ඒ පිළිබඳව සටහනක් පහතින් පළ කෙරේ.

කතුවරයා එම පරිච්ඡේදයේ ප්‍රධාන සටහනේ සඳහන් කර ඇති පරිදි දිවයිනට ලේ වැකි නිගමනයක් වූ ජාතියේ දශක තුනක වාර්ගික යුද්ධයෙන් පසු එල්.ටී.ටී.ඊ. නිර්මාතෘ සහ ප්‍රධානියාගේ ‘තහනම්’ අවමංගල්‍යයකි.

ක්‍රෑරත්වය වෙනුවෙන් සාමය
දේවල් මෙතරම් දුරට ගමන් කිරීම කණගාටුවට කරුණකි, එයින් අදහස් කළේ ප්‍රභාකරන් කිසි විටෙකත් කුඩා පිරිමි ළමයකු ලෙස ලේනුන් සහ කුරුල්ලන් ඉලක්ක කර කැටපෝලයක් අතැතිව සිටි තත්ත්වයෙන් එපිට රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික හැකියාවක් ඇති ජන නායකයකු ලෙස හැදී වැඩී නැති බවයි. ඔහුගේ දේශපාලන ඉලක්කයට ආසන්නව, සහ ඔහු නියෝජනය කරන බව කියන ජනතාවට සාමය සහ සමෘද්ධිය සමග ම ඔහු අනුකම්පා විරහිතභාවය සහ කපටිකම ප්‍රදර්ශනය කළ ඔහු ගේ අරමුණ වූයේ ශ්‍රී ලංකාවේ දෙමළ කතා කරන ජනතාවගේ ප්‍රශ්න විසඳීමට හෝ ශ්‍රී ලංකා රාජ්‍යය තුළ ඔහු විසින් කීර්තිය අත්කර ගැනීමට සමත් වන රාජ්‍ය දේශපාලන-පරිපාලන ආයතනයක් ස්ථාවර කිරීමටවත් නොවේ. එල්.ටී.ටී.ඊ. සංවිධානයට කාලයකට සාමය මිල දී ගැනීමට බල කිරීමක් කරන අතර - එම ක්‍රියාවලියේ දී ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාවේ විශ්වාසය සහ ගෞරවය අහිමි කර ගනිමින් දේශීය ජනතාව වෙත ආයාචනා කිරීමටත් ඔහුගේ කුරිරු ක්‍රම නැවත නැගිටුවන්නට පමණක් ඒ ආයාචනා යොදා ගන්නා ලදී. මෙම ක්‍රියාවලියේ දී ඔවුන් ශ්‍රී ලංකා රජය කළ තරමටම ඔහු සහ ඔහුගේ සංවිධානයේ මිනිසුන් ද පොදු ජනතාව මෙන්ම පිළිකුල් කරයි. ඔහුගේ විරුද්ධවාදීන්, සැබෑ හෝ පරිකල්පනීය හෝ වෙනත් ආකාරයකින් ඔහුට මහත්සේ බිය විය.

කතුවරයාගේ උත්සාහය
නාරායන් ස්වාමි එල්. ටී. ටී. ඊ. සහ ප්‍රභාකරන් පිළිබඳ අධ්‍යයනයට කිසිසේත්ම අමුත්තක් නොවේ. පොතේ සඳහන් කර ඇති පරිදි ඔහු, ප්‍රභාකරන්ගේ පශ්චාත් අවමංගල්‍ය ප්‍රකාශය ලියන විට, සාම්ප්‍රදායික මිලිටරි හැකියාවන් ඇති ත්‍රස්තවාදී කැරලිකාර කණ්ඩායමක දිගු සහ ලේ වැකි වසර 25ක් තිස්සේ තම සුපුරුදු ක්‍රියා දාමය ම පමණක් අනුගමනය කර ඇත. මීට පෙර, ඔහු එල්. ටී. ටී. ඊ. ඉතිහාසය පිළිබඳ සවිස්තරාත්මක පොතක් (‘Tigers of Lanka’, 1994) සහ ප්‍රභාකරන්ගේ අනවසර චරිතාපදානයක් ද (‘Elusive Mind’, 2003) ලියා ඇත. චෙන්නායිහි දී ප්‍රභාකරන්ගේ ආරම්භක වසරවල දී ඔහු සමග කෙටි හමුවීමක් හැර; කතුවරයා එල්. ටී. ටී. ඊ. සංවිධානයේ නායකයා සමග කිසිදු හුරුපුරුදුකමක් නොකියයි. එහෙත්, නාරායන් ස්වාමි සඳහන් කළ කරුණු සම්බන්ධයෙන් එල්. ටී. ටී. ඊ. සංවිධානයට අභියෝග කළ නොහැකි වීමත්, මාරාන්තික පළිගැනීමක් සිදුවේ යැයි බියෙන් බොහෝ විට නම් කිරීමට අකමැති අය උපුටා දක්වමින් ඔහු සඳහන් කළ සිදුවීම් සහ අවස්ථා ද සලකා බැලීමේ දී එහි ගැඹුර පැහැදිලි වනු ඇත. ඔහුගේ පර්යේෂණ සහ ඔහුගේ උත්සාහයේ විශ්වසනීයත්වය අපට පැහැදිලි වන්නේ ඒ සාධක මතය. එයට කිසිවෙක් මේ වනතුරු අභියෝග කර නොමැත.

නොවැළැක්විය හැකි ජයග්‍රහණය
මෙම පොත ඔහුගේ පර්යේෂණ සහ ඔහුගේ උත්සාහයේ විශ්වසනීයත්වය දෙකෙන් වෙනස් නොවේ. නමුත් එය පුවත්පත්, සඟරා සහ විද්වත් සඟරා සඳහා සමකාලීනව ලියන ලද නාරායන් ස්වාමිගේ ප්‍රවෘත්ති වාර්තා සහ විශ්ලේෂණ එකතුවකි. IANS බඳු ප්‍රවෘත්ති ඒජන්සියක නවදිල්ලි කාර්යාංශයේ ප්‍රධානියා ලෙස සේවය කරන නාරායන් ස්වාමි ජාත්‍යන්තර පාඨකයා මනසේ තබාගෙන බොහෝ විට ලියා ඇති මෙම සෑම ‘ලිපියක් ම’ මේ පසුබිම ගැන කිසිත් නොදන්නා පාඨකයාට ප්‍රමාණවත් තොරතුරු සපයන අතර ඒ වාර්තාව සම්බන්ධ වන කරුණු සහ තත්ත්ව පිළිබඳ ගැඹුරු අවබෝධයක් සහ අවශ්‍ය පසුබිමද ලබා දෙයි. එම හේතුව නිසාම, එය නෝර්වේ විසින් මැදිහත් වූ සටන් විරාමය පූජාසනය මත දෙදරුම් කෑමේ සලකුණු පෙන්වීමට පටන් ගත් කාලසීමාව ආවරණය කරමින් එල්. ටී. ටී. ඊ. සංවිධානයේ අවසාන වසර (2003-09) සඳහා සූදානම් කළ ගණන් බැලීමක් ද වේ. එය එක්තරා ආකාරයකට නින්දට යන වේලාවේ කතන්දර කීමේ අවස්ථාවකි. මන්ද යත් පිටු දෙක තුනක සංක්ෂිප්ත -ලිඛිත පරිච්ඡේද බැගින් කියවීමට හේතු වන අතර එය ප්‍රධාන චරිතය, තොරතුරු සහ ප්‍රබෝධමත් නව්‍යතාවකින් යුක්ත නිසා කිසිවක් මගහැරෙන්නේ නැත. අඩුම තරමින් බොහෝ ශ්‍රී ලාංකික ජනතාවය වාර්ගික අර්බුධයේ සම්පූර්ණ අසාර්ථකත්වය දක්නට ලැබූ එක් අවස්ථාවක, එය නොවැළැක්විය හැකි ජයග්‍රහණයක් සේ පෙනුණි.

කොටි සංවිධානයට අමතක වූ දේ
එල්. ටී. ටී. ඊ. සංවිධානයේ සහ ශ්‍රී ලංකාවේ බහුතර දෙමළ ප්‍රජාවගේ ප්‍රශ්නය, ලංකා රාජ්‍ය සතුරාගේ අනුප්‍රාප්තික අසාර්ථකත්වයට පමණක් නොව, ප්‍රධාන වශයෙන් ම එල්. ටී. ටී. ඊ. සංවිධානය විසින් ම අවසාන කාලයේ දී නිර්මාණය කරන ලද අනුවන ක්‍රියා කලාපවලට ණයගැති විය. එය සාම්ප්‍රදායික යුද්ධය සහ එතරම් සාම්ප්‍රදායික මරාගෙන මැරෙන බෝම්බ ප්‍රහාර සහ වෙනත් ත්‍රස්තවාදී ක්‍රියා යන සිද්ධිවලින් මුල් ජයග්‍රහණ අත්විඳ ඇත. කෙසේ වෙතත්, හැත්තෑවේ සහ අසූව දශකයේ ශ්‍රී ලංකා ආරක්‍ෂක හමුදාවේ කර්කශභාවය පශ්චාත් තත්‍ය සාධාරණීකරණය, අසාධාරණය කිරීමෙන් පසුව, අනෙක් පාර්ශ්වය ද තම වැරැද්දෙන් පාඩම් ඉගෙන ගන්නා බවත්, උපාය මාර්ග සහ උපක්‍රම ඉගෙන ගැනීමටත්, චිත්ත ධෛර්යය සහ ක්‍රම තුළින් ඔවුන්ටත් යමක් අත්පත් කර ගැනීමට හැකියාව ඇති බවත් කොටි සංවිධානයට අමතක විය.

අභ්‍යන්තර ආරවුල
අසූව දශකයේ චාරිත්‍රානුකූලව පැවති රාජ්‍ය හමුදාව යුද්ධයේ අවසන් තරගයට ළඟා වන විට 15 ගුණයකට ආසන්නව වර්ධනය වී 15,000 ක හමුදාවක් බවට පත්ව තිබුණේ ඒ අනුවය. අන්තර් රාජ්‍ය සමය තුළ ශ්‍රී ලංකා ත්‍රිවිධ හමුදාව මුළු දකුණු ආසියාවේ සහ ශ්‍රී ලංකාවේ දුර බැහැර ප්‍රදේශයේ ම, සටන්කාමී ම හමුදාව බවට පත්වී සිටි අතර, රජය අවශ්‍ය උපකරණ සහ ආයුධ ලබාගෙන, නවීන පුහුණුවීම් සහ බුද්ධි තොරතුරු රැස්කිරීමේ ක්‍රමවේද ඔවුනට ලබාදී ඇත. ඊට හාත්පසින්ම වෙනස්ව, එල්. ටී. ටී. ඊ. සංවිධානයට ඔවුන්ගේ සියගණන් කණ්ඩායම්වල අණ දෙන නිලධාරීන් අහිමි වෙමින් සිටියේ, මුල් ආකාරයෙන් ස්වයං-පනවන ලද ප්‍රාණ පරිත්‍යාග සහ කරුණා බඳු දිවි ගලවා ගත් ජ්‍යේෂ්ඨ අණ දෙන නිලධාරියකු විසින් මෙහෙයවන ලද අභ්‍යන්තර ආරවුල් සඳහා කාඩර්වරුන් පුහුණු කරමිනි.

එල්. ටී. ටී. ඊ. සංවිධානයේ අවසන් වටය
සාමය ඇති කිරීමේ දී සැලෙන එල්. ටී. ටී. ඊ. ප්‍රතිපත්තිය සහ එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ශ්‍රී ලංකා රාජය සහ ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාව තුළ ඇති වූ අවිශ්වාසය මත, මව්බිමට අහිමි වීමට කිසිවක් නොමැති අතර, එතෙර සිටින ඩයස්පෝරා ප්‍රතිරක්ෂණකරුවන්ගේ නොසැලකිලිමත්කම සමගින් අදහස් කළේ එකම දෙයකි. මෙම දෙයට අවසන් තරගයක් හෝ නිමා නොවන ක්‍රීඩාවක් ලෙසින් දිගින් දිගවම සටන් කිරීමට සිදු විය. ප්‍රභාකරන්ගෙන් පටන්ගෙන තම සමකාලීන වීරයන් සිටින නමුත් දැන් මෙම තත්වය පවත්වාගෙන යාමට හසුව සිටින, ඔවුන්ගේ පෙර පරම්පරාවට වඩා අඩුවෙන් පුහුණු වූ සහ ඊටත් වඩා අඩු පෙළඹවීමක් ඇති “ළමා සොල්දාදුවන්” බලහත්කාරයෙන් බඳවා ගැනීමට මෙය හේතු විය.
රාජ්‍ය නොවන ක්‍රියාකාරිකයෙකු විසින්, අඩුම තරමින් බැරෑරුම් වූ සහ ස්වයං පාලනයේ දේශපාලන සාකච්ඡා, ඔවුන්ට ගැඹුර සහ දැනුම නොමැති ක්ෂේත්‍රය ගැනද මෙම කෘතියේ එක් ලිපියකින් කතා කරයි. ඔවුන්ගේ මුහුණු වලින් නොවැළැක්විය හැකි දෑ බලා සිටීමට පටන් ගත් විට, සියල්ල දායක වූයේ ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාවට තම බාහිර ස්වරූපය තව තවත් ඉවත් කර සංවිධානයෙන් ඈත් වීමට පමණි. වාර්ගික යුද්ධය අවසන් වී එල්. ටී. ටී. ඊ. සංවිධානයෙන් පිටවී වසරක් සම්පූර්ණ වූ පසුවත් ශ්‍රී ලංකා සන්නද්ධ හමුදා වන්නි කැලයේ ගැඹුරට හාරමින් කොටි ත්‍රස්තවාදීන් විසින් රැස්කර සඟවා තිබූ අති නවීන අවි ගබඩාව ගොඩගැනීමට දිගටම කටයුතු කළ බව පෙන්වා දීම ප්‍රමාණවත් ය. වසර ගණනාවක් පුරා, ඔවුන්ට ඒවා වැඩිපුරම භාවිතා කිරීමට අවශ්‍ය වූ නමුත් ඒවා භාවිතා කිරීමට පුහුණු මිනිසුන් හෝ ඔවුන්ව මෙහෙයවීමට හැකි අණ දෙන නිලධාරීන් අවසාන වටයේ දී සිටියේ නැත.

සිංහල පාඨකයන් සතු වූ මහඟු අවස්ථාව
දශක ගණනාවකට පෙර ප්‍රභාකරන් විසින් ලියන ලද තිර රචනය, ඔහු එල්. ටී. ටී. ඊ. ලාංඡනය දරුණු කොටියෙකු වටකරමින් නිර්මාණය කරන විට, වසර 33කට පසුව ලෙසින් ම වටකර ගත් ප්‍රහාර මගින් සංවිධානයම අවසන් විය හැකි යැයි ඔහු සිදුවේ ද? අපි නම් නොසිතුවෙමු. නාරායන් ස්වාමි සිය එල්. ටී. ටී. ඊ. සංවිධානය සම්බන්ධව 2010 දී ලියූ අවසාන ග්‍රන්ථය තුළ, විද්වතුන්ට මෙන්ම සාමාන්‍ය පාඨකයන් හට ද එකසේ ආකර්ෂණය කරවන ඔහුගේ ශෛලියෙන් කතාවේ සාරාංශය සහ සාරය මැනවින් ගෙනහැර දක්වා ඇත. මුල් කෘතිය ජනගත කර වසර 14කට පසුව සිංහල පාඨකයන් හට තම මව් බසින් මෙම කෘතිය පරිශීලනය කිරීමට හැකියාවක් ලැබී ඇත. මුල් කෘතියේ සදහන් අන්තර්ජාලයෙන් විමසා බැලිය යුතු යැයි අවධාරනය කරන ලද ලිපි කිහිපයක් ද පරිවර්තක චානක තිලකරත්න විසින් මෙම කෘතියට එක් කරනු ලැබ ඇත.

හේරත්ගම නිමල් ගමගේ